In  “ ‘t Sjtegelke” nummer 59, de nieuwste uitgave van de Heemkundevereniging Houthem-St. Gerlach is een artikel van Jan opgenomen over de uit Broekhem afkomstige kunstenaar Fons Lemmens (1941-2018) en een impressie uit zijn ( Jans) jeugd over de teruggetrokken levende Einte Elzinga.

Fons Lemmens wordt in 1941 geboren in de Cremerstraat in Broekhem als jongste kind in een gezin met veertien kinderen. Zijn ouders overlijden beiden als hij nog jong is, waardoor hij wordt opgevoed door zijn oudere broers en zussen.

Alfons Gerard Marie Lemmens

Op zijn 18e geeft hij te kennen kunstenaar te willen worden. Hij gaat studeren aan de Stadacademie voor Toegepaste Kunsten en aan de Jan van Eyckacademie in Maastricht. Hij vestigt zich in Maastricht en later in Eijsden in de boerderij van het kasteel en begint aan de opbouw van zijn carrière. Er komen exposities en hij organiseert meerdere kunstmanifestaties. Hij ontwikkelt nieuwe technieken, maakt schilderijen, zeefdrukken, spuitwerken en gemengde werken, waardoor composities ontstaan die duidelijk zijn signatuur dragen. Particulieren en bedrijven weten hem te vinden en ook van de overheid krijgt hij opdrachten. Zo staan er objecten  van zijn hand in  o.a. Maastricht, Eindhoven, Simpelveld en op de grens bij Withuis.
Na de scheiding met zijn vrouw raakt hij in een depressie. Als hij de Poolse Marta Zaremba leert kennen, fleurt hij op. Ze trouwen en hij verhuist naar Aken. Hij werkt in opdrachten en exposeert sporadisch. In 2015 maakt hij een zware val, waarna zijn gezondheid snel achteruit gaat.
Op 23 februari 2018 overlijdt hij, 76 jaar oud.

Collectie fam. Lemmens


Kunstwerk in steen en staal in Withuis, 1994   Foto: collectie fam. Lemmens

De tweede bijdrage van Jan is een korte memorie aan Einte Elzinga (1888-1976). Hij was afkomstig uit Friesland en vestigde zich later in Broekhem

in een houten huisje aan de wandelweg naar het Koningswinkelbruggetje. Jan kwam daar regelmatig als kind langs en liep dan zo snel hij kon door. Einte was een zonderling. Iemand die voornamelijk op zichzelf leefde. Contacten had hij vrijwel niet, maar wist zich wel meer dan dertig jaar te handhaven in zijn gammele onderkomen.